Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Krakowa-Podgórza w Krakowie

UZASADNIENIE WYROKU

z dnia 2 lutego 2022 roku

Powódka K. O. pozwem wniesionym dnia 27 lutego 2020 roku , sprecyzowanym pismem z dnia 31 sierpnia 2020 roku , reprezentowana przez ustanowionego z urzędu profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniosła o pozbawienie wykonalności następujących tytułów wykonawczych wydanych przez Pocztę Polską Spółkę Akcyjną w W.:

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...),

- z dnia 2 września 2013 roku o nr (...), obejmujących zobowiązania powódki z tytułu opłat abonamentowych za okres od dnia 26 stycznia 2008 roku do dnia 28 sierpnia 2013 roku.

W treści uzasadnienia powódka podniosła zarzut przedawnienia dochodzonych roszczeń, wskazując, że zobowiązania z tytułu opłat abonamentowych ulegają przedawnieniu z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku stosowanie do treści art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021, poz. 1540). Zdaniem powódki postępowanie egzekucyjne dotyczące przedmiotowych zobowiązań zostało wszczęte dopiero w listopadzie 2017 roku, a zatem po upływie 5-letniego okresu uprawniającego do skutecznej egzekucji, który w przypadku ostatniego z tytułów wykonawczych upłynął już w dniu 28 sierpnia 2017 roku. Niezależnie od powyższego powódka wskazała, że spełnia warunki do zwolnienia jej od opłat abonamentowych zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6) ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 roku o opłatach abonamentowych. K. O. ma bowiem ukończone 60 lat, jest emerytką i uzyskuje świadczenie emerytalne niższe niż 50 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Z wyżej wymienionych powodów w ocenia powódki brak było jakichkolwiek podstaw do wystawienia przedmiotowych tytułów wykonawczych.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana Poczta Polska Spółka Akcyjna w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu podniesiono, że zarzut przedawnienia w stosunku do wszystkich tytułów wykonawczych jest bezskuteczny. Powódka zaprzestała regulowania należnych opłat abonamentowych, dlatego strona pozwana sporządziła tytuły wykonawcze od nr (...) do numeru (...) i w dniu 2 września 2013 roku przekazała je do Naczelnika Urzędu Skarbowego K.-S. w celu ich wyegzekwowania w trybie postępowania egzekucyjnego w administracji. Przedmiotowe tytuły wykonawcze na dzień sporządzenia obejmowały należności z tytułu zaległych opłat abonamentowych za okres od stycznia 2008 roku do sierpnia 2013 roku w wysokości nieznośność główna - 1.190,00 zł oraz odsetki w wysokości 409,80 zł. Wskazano, iż w trakcie prowadzonego postępowania organ egzekucyjny dokonał skutecznego zajęcia świadczenia emerytalnego w dniu 8 listopada 2013 roku oraz w kolejnych latach zajęcia rachunku bankowego w dniu 17 listopada 2017 roku. Powyższe w ocenie strony pozwanej oznacza, że po przerwaniu biegu przedawnienia, biegnie on na nowo od dnia następującego pod dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny. Nie można zatem zgodzić się z twierdzeniem powódki, że ostatni tytuł wykonawczy przedawnił się w dniu 28 sierpnia 2017 roku, gdyż stosowane były skuteczne środki egzekucyjne. Ponadto wskazano, że zarzut przedawnienia roszczenia zarówno w postanowieniu Dyrektora Centrum (...) I instancji jak i w postanowieniu II instancji został uznany za nieuzasadniony i bezskuteczny. Zdaniem strony pozwanej powódka nie dopełniła również formalności zwolnienia od opłat abonamentowych i tym samym jest abonentem zobowiązanym do regulowania opłat abonamentowych, a dotychczas wystawione tytuły wykonawcze pozostają w mocy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 15 maja 1987 roku powódka dokonała zgłoszenia rejestracji odbiorników radiofonicznych/ telewizyjnych używanych pod adresem ul. (...), (...)-(...) K., co została potwierdzone wydaniem książeczki opłat o nr (...) (następnie o nr (...)).

Pismem z dnia 27 sierpnia 2008 roku powódka została zawiadomiona o nadaniu jej indywidualnego numeru identyfikacyjnego (nr (...)) wg imiennej książeczki abonamentowej nr (...) wraz z formularzami polecenia przelewu/wpłaty gotówki w celu dokonywania opłat abonamentowych.

Dowód: wniosek o zezwolenie na używanie odbiornika radiofonicznego lub telewizyjnego i odcinka ,,U z książeczki opłat – k. 145 verte, 164, zawiadomienie o nadaniu indywidualnego nr identyfikacyjnego użytkownikowi odbiorników radiofonicznych/telewizyjnych nr (...) na podstawie książeczki opłaty abonamentowej – k. 165.

Strona pozwana Poczta Polska Spółka Akcyjna w W. - na skutek braku realizacji przez powódkę zobowiązań z tytułu opłat abonamentowych – dnia 2 września 2013 roku sporządziła siedemnaście tytułów wykonawczych od nr (...) do nr (...).

Przedmiotowe tytuły wykonawcze obejmowały należności przeciwko K. O. z tytułu zaległych opłat abonamentowych za okres od stycznia 2008 roku do sierpnia 2013 roku w wysokości należności objętych tytułami ogółem w kwocie 1.190 zł oraz odsetki 409,80 zł. W piśmie z dnia 2 września 2013 roku strona pozwana przekazała w załączniku do Naczelnika Urzędu Skarbowego K. – S. przedmiotowe tytuły wykonawcze w celu przeprowadzenia przez Urząd Skarbowy postępowania egzekucyjnego w administracji.

Pierwszym zastosowanym środkiem egzekucyjnym było zajęcie świadczenia emerytalnego z dnia 8 listopada 2013 roku, doręczone organowi emerytalnemu w dniu 15 listopada 2013 roku. Zobowiązana K. O. potwierdziła jego odbiór w dniu 2 grudnia 2013 roku.

Dowód: pismo z dnia 2 września 2013 roku skierowane do (...) K. – S. – k. 86, ewidencja tytułów wykonawczych – k. 87-90, siedemnaście tytułów wykonawczych – k. 91-141, 31-64, pismo US K.-S. z dnia 12 listopada 2021 roku – k. 209, dokumenty związane z zajęciami – k. 220-229.

Pismem z dnia 8 grudnia 2013 roku powódka K. O. złożyła do (...) K.-S. zarzuty w sprawie prowadzenia przeciwko niej postępowania egzekucyjnego na podstawie przedmiotowych tytułów wykonawczych, podnosząc m.in. zarzut nieistnienia obowiązku, przedawnienia roszczenia, braku uprzedniego doręczenia upomnienia, niedopuszczalności egzekucji administracyjnej, zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego.

Pismem z dnia 17 grudnia 2013 roku, nadanym dnia 18 grudnia 2013 roku, organ egzekucyjny przekazał zarzuty stronie pozwanej celem wyrażenia stanowiska wierzyciela w niniejszej sprawie. Jednocześnie postanowieniem z dnia 17 grudnia 2013 roku (...) K.-S. zawiesił prowadzone - na podstawie przedmiotowych tytułów wykonawczych -postępowanie egzekucyjne wobec powódki.

Postanowieniem z dnia 18 maja 2015 roku Dyrektor Centrum (...) Poczta Polska S.A. uznał podniesione przez powódkę zarzuty za nieuzasadnione. W pouczeniu wskazano, że przysługuje na nie zażalenie do Dyrektora Centrum (...) Poczta Polska S.A. w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

W piśmie z dnia 12 czerwca 2015 roku powódka skierowała do strony pozwanej zażalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Postanowieniem Dyrektora Centrum (...) Poczta Polska S.A. z dnia 8 stycznia 2016 roku utrzymano w mocy zaskarżone postanowienie z dnia 18 maja 2015 roku. W pouczeniu wskazano, że postanowienie jest ostateczne.

Ostatnim środkiem egzekucyjnym było zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego w banku (...) S.A. Zajęcie z dnia 17 listopada 2017 roku doręczone zostało do banku w dniu 17 listopada 2017 roku. Zobowiązano potwierdziła jego odbiór w dniu 26 marca 2018 roku.

Dowód: zarzuty powódki z dnia 8 grudnia 2013 roku – k. 147 verte - 148, pismo (...) K.-S. z dnia 17 grudnia 2013 roku – k. 147, postanowienie (...) K. S. z dnia 17 grudnia 2013 roku – k. 149, postanowienie Dyrektora (...) z dnia 18 maja 2015 roku – k. 150-153, zażalenie powódki z dnia 12 czerwca 2015 roku oraz postanowienie z dnia 8 stycznia 2016 roku utrzymujące w mocy poprzednie postanowienie – k. 150-153, k. 162.

W związku ze zbiegiem egzekucji sądowej i administracyjnej - pismem z dnia 15 listopada 2017 roku (...) K.-S. przekazał Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Podgórza w Krakowie G. N. do prowadzenia egzekucję na rzecz wierzyciela Poczta Polska S.A. na podstawie przedmiotowych tytułów wykonawczych oraz przekazał kopię zajęcia świadczenia ZUS nr (...).

Stan zaległości na dzień 15 listopada 2017 roku wynosił: należność główna 1.186 zł, – odsetki za zwłokę – 835,59 zł. W wyniku przeprowadzonej przez komornika egzekucji od dnia 7 grudnia 2017 roku do dnia 18 stycznia 2020 roku wyegzekwowano łącznie kwotę w wysokości 1.207,43 zł.

W piśmie z 30 października 2019 roku (...) K.-S. zwrócił się do strony pozwanej o podanie, czy tytuł wykonawczy nr (...) jest nadal aktualny. Poinformowano w tym samym piśmie, ze ostatni skuteczny środek egzekucyjny został zastosowany w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym na podstawie ww. tytułu wykonawczego w dniu 17 listopada 2017 roku.

Pismem z dnia 13 stycznia 2020 roku wierzyciel wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec przedawnienia się tytułów wykonawczych za okres od stycznia 2008 roku do grudnia 2011 roku.

Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2020 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa, sygn. akt Km 1298/17, umorzył postępowanie egzekucyjne stosowanie do treści art. 825 pkt 1 k.p.c., wskazując, że na rzecz wierzyciela wyegzekwowano łącznie kwotę 1.231,23 zł.

Pismem z dnia 12 marca 2020 roku wierzyciel poinformował (...) K.- S., że biorąc pod uwagę dokonanie skutecznego zajęcia zarówno w 2013 roku jak i 2017 roku uznał, że roszczenie objęte tytułami wykonawczymi z dnia 2 września 2013 roku za okres od stycznia 2008 roku do grudnia 2011 roku nie uległo przedawnieniu - jak to błędnie zostało wskazane w piśmie z dnia 13 stycznia 2020 roku adresowanym do komornika sądowego.

Dowód: akta postępowania egzekucyjnego Km 1289/17 – pismo z dnia 15 listopada 2017 roku – k. 1, pismo z dnia 13 stycznia 2020 roku – k. 16, postanowienie z dnia 30 stycznia 2020 roku o umorzeniu postępowania egzekucyjnego – k. 19, pismo pozwanej z dnia 12 marca 2020 roku – k. 157, pismo (...) K. S. z dnia 30 października 2019 roku – k. 155.

Postanowieniem z dnia 17 lipca 2020 roku, sygn. I Co 405/20/P, Sąd Rejonowy dla Krakowa-Podgórza w Krakowie w przedmiocie skargi dłużnika K. O. na czynność komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Podgórza w Krakowie G. N. - postanowienie z dnia 30 stycznia 2020 roku o umorzeniu postępowania i ustaleniu kosztów egzekucyjnych w całości oddalił skargę.

Postanowieniem z dnia 23 listopada 2020 roku, sygn. I Cz 225/20/P, Sąd Rejonowy dla Krakowa-Podgórza w Krakowie na skutek zażalenia dłużniczki K. O. na postanowienie Sądu Rejonowego dla Krakowa-Podgórza w Krakowie, Wydział I Cywilny, z dnia 17 lipca 2020 roku, sygn. akt I Co 405/20/P, w przedmiocie oddalenia skargi na czynność komornika, odrzucił zażalenie.

Dowód: akta o sygn. I Co 405/20/P – postanowienie z dnia 17 lipca 2020 roku wraz z uzasadnieniem – k. 16-18, postanowienie z dnia 23 listopada 2020 roku – k. 34.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów z dokumentów urzędowych oraz prywatnych, których moc dowodową określa art. 244 i 245 k.p.c. a których autentyczność oraz wiarygodność nie budziła wątpliwości Sądu i nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 840 k.p.c. dłużnik może w drodze procesu żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub w części albo ograniczenia jeżeli m.in.:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności, gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo, gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście,

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane, gdy tytułem jest orzeczenie sadowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia.

Powódka K. O. wniosła powództwo o pozbawienie wykonalności sporządzonych przez pozwaną tytułów wykonawczych od nr (...) do nr (...) obejmujących zobowiązania z tytułu zaległości opłat abonamentowych za okres od stycznia 2008 roku do sierpnia 2013 roku, opierając je na twierdzeniu, że roszczenia te są przedawnione w całości. Powódka podniosła również, że spełnia warunki do zwolnienia jej od opłat abonamentowych zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6) ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 roku o opłatach abonamentowych.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że obowiązki związane z rejestracją odbiorników radiofonicznych/telewizyjnych i uiszczaniem opłat za ich użytkowanie mają swoje źródło w przepisach ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 roku o opłatach abonamentowych (Dz. U. 2005 Nr 85 poz. 728).

Stosownie do treści art. 2. ust. 1 -2 ustawy z używanie odbiorników radiofonicznych oraz telewizyjnych pobiera się opłaty abonamentowe. Domniemywa się, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika. Natomiast zgodnie z treścią art. 7 ust. 3 - 5 ustawy do opłat abonamentowych oraz do opłaty, o której mowa w art. 5 ust. 3, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym W przypadku opóźnienia w uiszczaniu opłaty abonamentowej naliczane są odsetki w wysokości jak dla zaległości podatkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 i 1423). Uprawnionymi do żądania wykonania w drodze egzekucji administracyjnej obowiązków określonych w ust. 1 są kierownicy jednostek operatora wyznaczonego.

Zdaniem Sądu strona pozwana w związku z brakiem realizacji należności z tytułu zaległych opłat abonamentowych przez powódkę miała prawo wystawić tytuły wykonawcze o nr (...) do nr (...) i przekazać je do realizacji właściwemu urzędowi skarbowemu, co miało miejsce dnia 2 września 2013 roku. Powódka co do zasady nie kwestionowała tej okoliczności, opierając powództwo na zarzucie przedawnienia.

Wskazać należy, że do zaległości w opłatach abonamentowych powstałych od 16 czerwca 2005 roku (tj. od dnia wejścia w życie ustawy abonamentowej) w kwestii terminu przedawnienie zaległości zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – ordynacja podatkowa Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.)

Zgodnie natomiast z art. 70 § 1 ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Opierając się na przepisie art. 70 § 4 ordynacji podatkowej bieg terminu przedawnienia zostaje przerwany wskutek zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony. Po przerwaniu biegu terminu przedawnienia biegnie on na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Sądu zaległość za okres od stycznia 2008 roku do sierpnia 2013 roku nie uległo przedawnieniu, gdyż przed upływem 5-letniego terminu przedawnienia (który dla najwcześniej wymagalnej zaległości upłynąłby wraz z końcem dnia 31 grudnia 2013 roku) zastosowany został środek egzekucyjny w postaci zajęcia świadczenia emerytalnego w dniu 8 listopada 2013 roku, o czym powódka została powiadomiona dnia 2 grudnia 2013 roku (k. 209). Powyższe sprawiło, że 5-letni termin przedawnienia został przerwany i zaczął biec na nowo od dnia 9 listopada 2013 roku. Następnie dnia 17 listopada 2017 roku został zastosowany środek egzekucyjny w postaci zajęcia rachunku bankowego, co również spowodowało przerwanie biegu 5-letniego terminu przedawnienia, który zaczął biec na nowo od dnia 18 listopada 2013 roku. Nie można się zatem zgodzić się z twierdzeniem powódki, że ostatni tytuł wykonawczy przedawnił się w dniu 28 sierpnia 2017 roku. W ocenie Sądu roszczenia dochodzone na podstawie ww. tytułów wykonawczych nie uległy przedawnieniu, gdyż stosowane były skuteczne środki egzekucyjne.

Uzupełniająco jedynie wskazać należy, że postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa, sygn. akt Km 1298/17, zostało umorzone postanowieniem z dnia 30 stycznia 2020 roku na skutek wniosku wierzyciela w tym zakresie stosownie do treści art. 825 pkt 1) k.p.c. co pozostaje irrelewantne w kwestii dotyczącej ustaleń w aspekcie biegu terminu przedawnienia.

Zdaniem Sądu nie podlega również uwzględnieniu zgłoszony przez powódkę zarzut spełnienia przez nią warunków do zwolnienia od opłat abonamentowych wynikający z art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy o opłatach abonamentowych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy zwalnia się od opłat abonamentowych: osoby, które ukończyły 60 lat oraz mają ustalone prawo do emerytury, której wysokość nie przekracza miesięcznie kwoty 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Mając na uwadze, że powódka urodziła się (...), 60 lat ukończyła dnia (...). Tak więc w okresie dotyczącym przedmiotowych zaległości od stycznia 2008 roku do sierpnia 2013 roku powódka nie spełniała przesłanki wymaganego wieku niezbędnej do zwolnienia od opłat abonamentowych. Co więcej powódka nie wykazała, aby w tym okresie złożyła w placówce pocztowej oświadczenie odnośnie spełnienia warunków do korzystania ze zwolnienia, jak również nie wykazała, aby przestawiła dokumenty uprawniające do zwolnienia zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy abonamentowej Należy również wskazać, że wywiązanie się z ustawowego obowiązku zgłaszania w placówce pocztowej dokumentów, które mają wpływ na uzyskanie zwolnienia, należy do obowiązków abonenta, a brak dopełnienia formalności poprzez wykazanie istnienia którejkolwiek z przesłanek określonych w art. 4 ust. 1 ustawy obciąża negatywnymi konsekwencjami powódkę.

W związku z powyższym orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono w pkt II wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i wynikającym z niej obowiązkiem zwrotu poniesionych kosztów postępowania przez stronę przegrywającą proces na rzecz strony przeciwnej. Sąd zasądził od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 270 zł obejmującą stawkę przewidzianą jako wynagrodzenie radcy prawnego, w oparciu o § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych w brzmieniu obowiązującym w dniu wniesienia pozwu.

Koszty wynagrodzenia pełnomocnika z urzędu dla powódki w osobie radcy prawnego A. M. przyznane zostały ze Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla Krakowa-Podgórza w kwocie 221,40 zł - obliczone na podstawie § 4 ust. 1 i 3 oraz § 8 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokatów z urzędu – 180 zł którą to kwotę należało podwyższyć o podatek VAT w stawce 23%, tj. 41,40 zł , czyli łącznie 221,40 zł.

1.  odnotować uzasadnienie

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełn. pozwanej przez P.I

3.  (...) dni z d.d.