Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Krakowa-Podgórza w Krakowie

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 10 października 2024 roku

Pozwem wniesionym w dniu 3 marca 2022 roku powód G. B. domagał się zasądzenia od strony pozwanej Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 6 461 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 13 marca 2021 r. do dnia zapłaty, kwoty 2 440 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 13 marca 2021 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania w związku z powypadkowymi kosztami leczenia i rekonwalescencji, kwoty 1 000 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 13 marca 2021 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania w związku z powypadkową opieką oraz kwoty 100 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 13 marca 2021 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za koszty dojazdu powoda do placówek medycznych. Powód wniósł również o zasądzenie od strony pozwanej kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż dochodzi zadośćuczynienia za doznaną krzywdę związaną z konsekwencjami zdarzenia szkodowego z dnia 26 czerwca 2019 r., w wyniku którego powód doznał uszczerbku na zdrowiu oraz jego rozstroju. Powód poruszając się rowerem po ścieżce rowerowej na Bulwarze C. w K., w wyniku najechania na koleinę stracił panowanie nad rowerem i upadł.

W dniu zdarzenia powód został przewieziony przez Zespół (...) do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, gdzie rozpoznano złamanie trzonu obojczyka lewego oraz uraz głowy w postaci rany tłuczonej okolicy ciemieniowej.

Miejsce, w którym doszło do przedmiotowego zdarzenia pozostaje w trwałym zarządzie Zarządu Zieleni Miejskiej w K., który posiada ubezpieczenie od OC w pozwanym towarzystwie ubezpieczeniowym.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

Strona pozwana nie kwestionowała swojej odpowiedzialności co do zasady, lecz co do wysokości, twierdząc, że w całości już swój obowiązek spełniła. Podniesiono, że kwota, którą żąda powód jest rażąco wygórowaną sumą. W toku postępowania likwidacyjnego dotyczącego szkody z dnia 26 czerwca 2019 roku, strona pozwana przyjęła odpowiedzialność za zdarzenie co do zasady i przyznała na rzecz powoda kwotę 7 750 zł tytułem zadośćuczynienia, 82,98 zł tytułem kosztów leczenia, 96,64 zł tytułem kosztów przejazdu, 1 120 zł tytułem kosztów opieki medycznej oraz 387,06 zł tytułem refundacji kosztów zakupu biletu lotniczego.

Bezsporne w sprawie były następujące okoliczności:

W dniu 26 czerwca 2019 roku doszło do zdarzenia szkodowego, w wyniku którego powód doznał uszczerbku na zdrowiu oraz jego rozstroju. Powód poruszając się po ścieżce rowerowej na bulwarze C. w K., w wyniku najechania na koleinę stracił panowanie nad rowerem i w konsekwencji upadł. Przyczyną wypadku było najechanie na nierówność na drodze, która doprowadziła do podcięcia przedniego koła roweru, na skutek czego powód przewrócił się z rowerem na lewy bok, uderzając głową o asfalt.

Powód pismem z dnia 13 września 2019 roku zawiadomił o zaistniałej szkodzie Zarząd Dróg Miasta K. oraz Towarzystwo (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w W..

Strona pozwana uznała co do zasady swoją odpowiedzialność za szkodę, która wystąpiła u powoda na skutek wypadku z dnia 26 czerwca 2019 r.

Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. decyzją z dnia 11 października 2019 r. (wydaną na skutek reklamacji powoda w postępowaniu likwidacyjnym) przyznało na rzecz G. B. kwotę 7 750,00 zł tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę zgodnie z art. 445 k.c.

Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. decyzją z dnia 12 marca 2021 r. (wydaną na skutek reklamacji powoda w postępowaniu likwidacyjnym) przyznało na rzecz G. B. tytułem odszkodowania: kwotę 96,64 zł tytułem refundacji kosztów przejazdu mających związek z wypadkiem oraz kwotę 1 120 zł tytułem refundacji opieki osób trzecich.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód w dniu wypadku został przewieziony przez Zespół (...) do Uniwersyteckiego (...) Szpitalnego na odział ratunkowy, gdzie rozpoznano u powoda złamanie trzonu obojczyka lewego oraz uraz głowy – rana tłuczona okolicy ciemieniowej. W wykonanych badaniach obrazowych , poza złamaniem trzonu obojczyka, nie stwierdzono zmian pourazowych. W znieczuleniu miejscowym zaopatrzono chirurgicznie rany. Obojczyk zabezpieczono opatrunkiem ósemkowym i kolejnego dnia tj. 27 czerwca 2019 roku G. B. wypisano do domu.

Zgodnie z zaświadczeniem lekarskim z dnia 11 lipca 2019 roku powód G. B. był nie zdolny do pracy w okresie od dnia 26 czerwca 2019 r. do 20 sierpnia 2019 r.

W okresie od dnia 14 lipca do dnia 16 lipca 2019 r., powód przebywał na oddziale chirurgii ogólnej i obrażeń wielonarządowych w placówce Uniwersyteckiego (...) Szpitalnego gdzie wykonano zabieg repozycji otwartej oraz osteosyntezy wielołamowego złamania obojczyka lewego przy użyciu płyty obojczykowej (...) (S. stal) oraz śrub korowych (otwarte nastawienie złamania z wewnętrzną stabilizacją – inne wyszczególnione kości (obojczyk)). W konsekwencji operacji zalecono stabilizator barku lewego na okres około 6 tygodni, kontrolę ukrwienia i unerwienia palców lewej ręki oraz odbycie dalszych konsultacji w celu kontroli i usunięcia szwów. Zalecono rozpoczęcie rehabilitacji barku lewego w odciążeniu i wykonanie kontrolnego badania RTG.

Zgodnie z wydanym zaświadczeniem lekarskim z dnia 23 sierpnia 2019 r., na skutek zdarzenia z dnia 26 czerwca 2019 roku powód nie był w stanie przygotować się do obrony pracy magisterskiej we wrześniu 2019 roku.

W okresie od października 2019 r. do kwietnia 2020 r. powód odbył 17 zabiegów rehabilitacyjnych, które miały na celu odzyskanie pełnej funkcjonalności kończyny górnej lewej oraz uśnieżenie bólu.

Podczas rehabilitacji u powoda odnotowano pozytywną reakcje na terapię, zwiększono zakres ruchu, zwiększono bezbólowy zakres ruchu w lewej ręce. Podczas rehabilitacji zaobserwowano stopniową poprawę płynności, jakości ruchu gięcia i odwiedzenia. Zaobserwowano również stopniowe zmniejszone dolegliwości bólowych oraz poprawę czynnego zakresu ruchu.

Dnia 31 stycznia 2020 roku zaobserwowano u powoda zadowalający bierny i czynny zakres ruchu kończyny górnej lewej. Zakres ruchu, siła mięśniowa zostały przywrócone podczas procesu fizjoterapii. Powód może wrócić bez przeszkód do codziennego funkcjonowania bez ograniczeń i uprawiania aktywności sportowej. Zalecono jednakże dalszą kontynuację treningu wzmacniającego z obciążeniem we własnym zakresie.

Dnia 8 maja 2020 r., powód zgłosił się na kontrolę ortopedyczną po zakończonym cyklu rehabilitacji. Dolegliwości w okolicy złamania zmniejszyły się ale nie ustąpiły – nasilają się podczas aktywności, czasem również w nocy, ruchomość stawu ramiennego uległa poprawie.

Dowód:

- karta informacyjna z leczenia szpitalnego z dn. 27.06.2019 r. (k. 22-23) - skierowanie na badanie RTG (bez kontrastu) (k. 24) - skierowanie do szpitala z dnia 11 lipca 2019 r. (k. 25) - zaświadczenie lekarskie z dnia 11.07.2019 r. (k.26) - karta informacyjna leczenia szpitalnego z dn. 16.07.2019 r. (k. 27) - skierowanie na badanie RTG (bez kontrastu)/ do poradni specjalistycznej na konsultację (k.29/30) - zaświadczenie lekarskie z dn. 23.08.2019 r. (k. 30) - zaświadczenie w przedmiocie rehabilitacji wraz z fakturą, akta rehabilitacji ortopedycznej (k. 33-34, k 201-217) - zaświadczenie z odbytej wizyty kontrolnej wraz z opinią ortopedyczną z dn. 8.05.2020 r. (k. 36-39) - przesłuchanie powoda G. B. (k.222-223).

Powód w związku ze zdarzeniem z dnia 26 czerwca 2019 r. obywał także wizyty prywatne w dniach 22 listopada 2019 r. oraz 08 maja 2020 r.

Wobec zalecenia przez lekarza, powód poddał się również 17 zabiegom fizykoterapeutycznym. W związku z przeprowadzoną rehabilitacją powód poniósł wydatki w wysokości 2 040 zł. Koszt wizyt lekarskich wyniósł 400 zł, a koszt leków i środków przeciwbólowych wyniósł 105,97 zł.

Łącznie koszty leczenia powoda, które poniósł w związku z rekonwalescencją po wypadku z 26 czerwca 2019 r. tj. koszt zakupionych leków, konsultacji ortopedycznych, usługi rehabilitacji, wizyty kontrolnej oraz koszty przejazdów związanych z leczeniem wyniosły co najmniej 2 545,97 zł.

Dowód:

- faktury i rachunki z tytułu korzystania z konsultacji specjalistycznych, zabiegów medycznych, zakupu leków (k. 34,36,38,40) - przesłuchanie powoda G. B. (k.222-223).

Powód podczas wypadku nie jechał w kasku rowerowym, jednakże pomimo pęknięcia skóry na głowie nie stracił przytomności. Po wizycie na (...) zszyto powodowi głowę i założono opatrunek w formie pajączka na złamany obojczyk. Powód nosił opatrunek w formie pajączka przez okres 2 tygodni. Operacja polegająca na wstawianiu płytki spajającej obojczyk przebiegła bez powikłań. Po roku powyższa płytka została operacyjnie usunięta. Wyjęcie płytki zostało przeprowadzone w Wojewódzkim Szpitalu (...) w K.. Powód po złamaniu odczuwał silne dolegliwości bólowe, a po operacji odczuwał silne bóle, które później ustępowały. Powód w dalszym ciągu skarży się na ograniczenia ruchowe związane z ruchem lewego barku. Powód od dziecka regularnie jeździł na rowerze, zdarzało się, iż powód wyjeżdżał na kilkugodzinne amatorskie grupowe wyjazdy rowerowe. Z uwagi na wypadek rowerowy powód zmuszony był zrezygnować z dotychczasowego stylu życia i pozostać unieruchomiony w domu rodzinnym.

Nadto powód G. B. w ramach pracy magisterskiej na kierunku architektura zobligowany był do wykonania projektu trójwymiarowego oraz uczestniczenia w spotkaniach dot. Korekty projektu. W konsekwencji wypadku rowerowego powyższe stało się niemożliwe a powód zmuszony był powtórzyć rok akademicki i przełożyć obronę pracy magisterskiej na kolejny rok.

Powód podczas okresu rekonwalescencji wymagał opieki rodziców w czynnościach codziennych takich jak ubieranie, kąpiel, wożenie na konsultacje medyczne/ wizyty. Matce powoda L. B. w okresie wakacyjnym jako nauczycielce przysługiwało 2 miesiące wolnego, które przeznaczyła na opiekę nad synem. Rehabilitacja była bolesna- polegała na rozruszaniu mięśni. Powód otrzymał receptę na opioidy, jednakże były to leki wysoce uzależniające dlatego stosował je tylko przez kilka dni, później powód stosował ogólnodostępne leki przeciwbólowe. W lipcu 2019 r., powód miał jechać do S. jednakże w wyniku wypadku rowerowego, zmuszony był z niego zrezygnować (powód posiadał kupione bilety lotnicze). Kolejny wyjazd w A. zaplanowany na późniejszy termin również został odwołany, ale nie było to nic wiążącego dla powoda.

Powód w dalszym ciągu podczas podnoszenia rzeczy odczuwa dyskomfort a nawet ból.

Dowód: przesłuchanie powoda G. B. (k.222-223), zeznania świadka L. B. (k.197-198), zeznania świadka K. B. (k. 198-199)

Powód wyniku zdarzenia z dnia 26 czerwca 2019 roku doznał obrażeń ciała w postaci wieloodłamowego złamania obojczyka lewego wymagającego leczenia operacyjnego (wstawienie płytki stabilizującej), jak również głowy w okolicy potylicznej. Wszelkie obrażenia na które powołuje się powód są zgodne z dokumentacją medyczną jak również mają poparcie w przeprowadzonym badaniu fizjoterapeutycznym.

Leczenie wieloodłamowego złamania obojczyka, musiało być przeprowadzone operacyjnie poprzez zabieg polegający na ustabilizowaniu obojczyka i odłamów kostnych przez metalową płytkę. W wyniku wypadku powód początkowo odczuwał bardzo duże dolegliwości bólowe okolicy lewego obojczyka jak również w późniejszym etapie leczenia osłabienie siły mięśniowej i ograniczenie ruchu całej lewej kończyny górnej. Jednakże u powoda nie doszło do powstania długotrwałego zespołu bólowego, a powód w dniu codziennym nie odczuwa żadnych dolegliwości bólowych.

Terapia zastosowana u powoda była zgodna z dolegliwościami charakterystycznymi dla złamanego obojczyka, tym samym leczenie powypadkowe powoda było w pełni uzasadnione i związane z dolegliwościami powypadkowymi. Wszystkie zabiegi zostały prawidłowo dobrane do stanu zdrowia powoda i miały za zadanie zwiększenie zakresu ruchomości kończyny górnej lewej jak również wyeliminowanie dolegliwości bólowych.

Aktualnie powód odczuwa tylko nieznaczne dolegliwości bólowe podczas wykonywania ciężkich ćwiczeń na siłowni lub długiej jeździe na rowerze. Dolegliwości te ustępują po zmianie ćwiczenia lub odpoczynku. Inne skutki wypadku u powoda nie występują.

Dowód:

opinia biegłego sądowego P. Z. (k. 232-249)

Brak jest podstaw do przyjęcia, że na skutek zdarzenia z dnia 26 czerwca 2019 r. powód doznał urazu psychicznego. Nie ma obiektywnych informacji pozwalających na stwierdzenie, czy i w jaki sposób wypadek wpłynął na stan psychiczny powoda. Podawane informacje o przedłużeniu studiów i konieczności zaadaptowania się do nowego środowiska pozwalają na przyjęcie, że mogły wystąpić zaburzenia adaptacyjne na poziomie nerwicowym. Tego typu zaburzenia wiązały się z dyskomfortem, ale nie zaburzały codziennego funkcjonowania powoda. Brak jest równie przesłanek przemawiających za tym, że powód doznał rozstroju zdrowia psychicznego w związku ze zdarzeniem będącym przedmiotem obecnego roszczenia.

Powód ani bezpośrednio po zdarzeniu, ani też w okresie późniejszym nie podejmował leczenia psychiatrycznego, nie korzystał też z pomocy psychologa. Obecnie brak jest skutków krytycznego zdarzenia w sferze psychicznej powoda.

Dowód:

opinia biegłego sądowego E. S. (k.271-272)

Istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wypadkiem z dnia 26 czerwca 2019 roku a stanem zdrowia powoda. Stały uszczerbek na zdrowiu powoda po złamaniu obojczyka lewego ustalony został na 7%. Przebyty uraz głowy nie skutkuje uszczerbkiem na zdrowiu. Podczas przebiegu leczenia występowały wyraźne ograniczenia zakresu ruchomości barku lewego i w związku z tym w przebiegu leczenia występował długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 10%. Nie stwierdza się powstania długotrwałego zespołu bólowego barku lewego na skutek przebytego złamania obojczyka lewego. Leczenie powoda było w pełni uzasadnione, prawidłowe i związane z występującymi urazami. Aktualny stan zdrowia powoda należy uznać za dobry, występują niewielkie ograniczenie zakresu ruchomości barku lewego oraz dolegliwości bólowe głównie związane z aktywnością fizyczną. Rokowania na przyszłość dobre. Po wypadku powód wymagał pomocy osób trzecich w związku z unieruchomieniem kończyny górnej lewej w okresie sześciu tygodni przez trzy godziny dziennie.

Dowód:

opinia biegłego sądowego M. Ś. (k.290-292)

Widoczna deformacja obojczyka po przebytym złamaniu oraz opisane ograniczenie pełnej ruchomości stawu barkowego lewego. Stopień ograniczeń ruchowych nie jest duży stąd ustalony uszczerbek na zdrowiu w wysokości 7%. Wskazany przez stronę pozwaną uszczerbek na zdrowiu nie mieści się w granicach ustalonego uszczerbku na zdrowiu bowiem dla złamania obojczyka w zależności od stopnia zniekształcenia i ograniczenia ruchów dla kończyny górnej lewej określa się stały uszczerbek na zdrowiu w granicach od 5% do 20%.

Dowód:

opinia uzupełniająca biegłego sądowego M. Ś. (k.319)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów, a to przede wszystkim historii choroby powoda, wyników wykonywanych badań, konsultacji oraz paragonów, rachunków i faktur wystawianych tytułem zabiegów i konsultacji lekarskich, w tym za usługi rehabilitacji, których prawdziwość i autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron w toku postępowania, jak i nie wzbudziła wątpliwości Sądu. Przedłożone rachunki w całości potwierdziły poniesione przez powoda koszty leczenia w związku z wypadkiem z dnia 26 czerwca 2019 r., w tym konieczność zakupu leków, zabiegów rehabilitacyjnych, wizyt lekarskich, kosztów transportu.

Kluczowe jednakże dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy okazały się opinie biegłych sądowych w zakresie fizjoterapii, psychiatrii i chorób wewnętrznych oraz chirurgii - ortopedy traumatologa, których przedmiotem było ustalenie uszczerbku na zdrowiu powoda, ich długotrwałości oraz wpływu na zdrowie.

Sąd oparł się na przeprowadzonych opiniach w całości, bowiem ocenił je jako wyczerpujące, jasne i rzetelne. Wszystkie trzy opinie korespondowały ze sobą wzajemnie się uzupełniały.

Biegli w przedmiotowych opiniach oparli się również na dokumentach zgromadzonych w trakcie postępowania, w szczególności dokumentacji medycznej powoda B. B., co zostało zweryfikowane przez Sąd i przyjęte jako prawidłowe i rzetelne.

Opinia biegłego podlega, tak jak inne dowody, ocenie według art. 233 § 1 k.p.c., a więc w ramach swobodnej oceny dowodów wyznaczonej wymaganiami prawa procesowego, doświadczenia życiowego oraz regułami logicznego myślenia. Odróżniają ją jednak szczególne kryteria oceny, właściwe dla jej przedmiotu. Stanowią je zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków ( tak Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 07.11.2000 r. I CKN 1170/98 OSNC 2001/4/64). Jak również podkreśla się w orzecznictwie wnioski opinii biegłego mają być jasne, kategoryczne i przekonujące dla sądu, jako bezstronnego arbitra w sprawie. Tym samym uznając, że opinia biegłego czyni zadość tym wymogom, można uznać znaczące dla istoty sprawy okoliczności za wyjaśnione. Podkreślenia wymaga również fakt, iż żadna z opinii biegłych nie została zakwestionowana przez stronę pozwaną. Przeprowadzona kontrola powyższych opinii pozwoliła na przyjęcie ich prawidłowości z punktu widzenia zasad logiki i doświadczenia życiowego. Twierdzenia wyrażone w opiniach oparte są na rzeczowej, logicznej i spójnej argumentacji, pozwalając na kontrolę zasadności przyjętych w nich stanowisk.

Sąd podzielając, zatem wnioski wyrażone w przedmiotowych opiniach miał na uwadze sporządzenie ich przez doświadczonych specjalistów opowiednio w dziedzinie fizjoterapii/ psychiatrii i chorób wewnętrznych/ chirurgii - ortopedy traumatologa. Sposób uzasadnienia opinii, tj. umotywowania postawionych przez biegłych wniosków, pozwoliło na przejrzyste zapoznanie się Sądu z wyrażonym w niej stanowiskiem, a w konsekwencji na zrozumienie argumentów wykazujących słuszność postawionej tezy i uznaniu, iż rehabilitacja była konieczna i właściwie prowadzona, powód nie doznał uszczerbku w sferze psychicznej, a procentowy długotrwały uszczerbek na zdrowiu powoda wynosi łącznie 7%, a podczas przebiegu leczenia długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wynosił 10% oraz powód wymagał opieki osób trzecich w wymiarze 3 h przez okres 6 tygodni.

Przedmiotowe opinie potwierdziły, że w związku z wypadkiem powód odczuwał bóle w okolicy obojczyka lewego. Wszelkie stosowane przez powoda leczenie było prawidłowe. Skierowanie powoda na rehabilitację również było w pełni uzasadnione, a miało na celu zmniejszenie lub doprowadzenie do ustąpienia objawów.

W zakresie ustalenia trybu i stylu życia prowadzonego przez powoda przed wypadkiem, skutków wypadku na codzienne funkcjonowanie, a także radzenia sobie przez niego ze zwykłymi czynnościami i bieżącego funkcjonowania, Sąd oparł się w całości na zeznaniach samego powoda. Zeznania powoda były zgodne z przedłożonymi w niniejszej sprawie dokumentami, a także znalazły potwierdzenie w opinii biegłych, a to w zakresie odczuwania przez niego dolegliwości bólowych.

Wskazać również należy, iż powód zmienił po wypadku swój tryb życia, tzn. wskazał że nie mógł podejść do obrony pracy magisterskiej, zmuszony był zrezygnować z zaplanowanych wyjazdów, poddawany był licznym zabiegom rehabilitacyjnym, często odbywał konsultacje medyczne. Sąd nie miał żadnych podstaw by umniejszyć czy też nie obdarzyć walorem wiarygodności zeznań powoda w zakresie w jakim bardzo szczegółowo opisał jaki skutek miał ten wypadek dla jego zdrowia i sposobu funkcjonowania.

Na uwagę zasługuje, iż strona pozwana nie podjęła żadnej inicjatywy dowodowej, która zaprzeczyć miałaby twierdzeniom podnoszonym przez powoda zwłaszcza w zakresie rozmiaru krzywdy, bólu i cierpienia. Zarzuty strony pozwanej skupiały się głównie na tym, że strona powodowa wypłaciła już powodowi odszkodowanie i zadośćuczynienie, a dochodzona przedmiotowym powództwem kwota jest zawyżona.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W przedmiotowej sprawie powód domagał się zasądzenia od strony pozwanej Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na skutek zdarzenia z dnia 26 czerwca 2019 r., kwoty 6 461 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 13 marca 2021 r. do dnia zapłaty, kwoty 2 440 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 13 marca 2021 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania w związku z powypadkowymi kosztami leczenia i rekonwalescencji, kwoty 1 000 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 13 marca 2021 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania w związku z powypadkową opieką oraz kwoty 100 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 13 marca 2021 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za koszty dojazdu powoda do placówek medycznych powód wniósł również o zasądzenie od strony pozwanej kosztów procesu.

Podobnie jak w przypadku wszystkich rodzajów ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej, zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń za powstałą szkodę jest uzależniony od zakresu odpowiedzialności ubezpieczonego – Zarządu Zieleni Miejskiej w K., który posiada ubezpieczenie OC o numerze (...) w pozwanym towarzystwie ubezpieczeniowym.

W niniejszej sprawie bezspornym było, iż strona pozwana ponosi odpowiedzialność za powstałą w wyniku zdarzenia z dnia 26 czerwca 2019 r. szkodę oraz, że dotychczas z tego tytułu wypłacono powodowi kwotę 7 750 zł tytułem zadośćuczynienia, 82,98 zł tytułem kosztów leczenia, 96,64 zł tytułem kosztów przejazdu, 1 120 zł tytułem kosztów opieki medycznej oraz 387,06 zł tytułem refundacji kosztów zakupu biletu lotniczego.

Odnośnie roszczenia o zadośćuczynienie, przewidzianego w art. 445 § 1 k.c., wskazać należy, że ma ono charakter ściśle niemajątkowy mający za zadanie kompensację doznanej krzywdy. Roszczenie to ma pomóc dostosować się do nowej rzeczywistości. Krzywda, której naprawienia może domagać się powód na podstawie art. 445 k.c., stanowi niemajątkowy skutek naruszenia dóbr osobistych, wywołany uszkodzeniem ciała i rozstrojem zdrowia. Uszczerbki te mogą polegać na fizycznych dolegliwościach i psychicznych cierpieniach bezpośrednio związanych ze stanem zdrowia, ale też z jego dalszymi następstwami w postaci odczuwanego dyskomfortu w wyglądzie, mobilności, poczuciu osamotnienia, nieprzydatności społecznej bądź nawet wykluczenia.

Dla ustalenia odpowiedniej sumy zadośćuczynienia ma znaczenie odpowiednie ustalenie krzywdy poniesionej przez osobę jego dochodzącą. W ocenie Sądu ustalony stopień utraty zdrowia nie może być wyłącznym miernikiem określenia stopnia krzywdy i tym samym jedyną podstawą do określenia wysokości zadośćuczynienia. Uszczerbki bowiem polegają nie tylko na fizycznych dolegliwościach, ale także psychicznych cierpieniach. W ocenie Sądu, zgodnie z opinią biegłego procentowy długotrwały stopień uszczerbku na zdrowiu powoda wynosi podczas okresu rekonwalescencji 10 % a aktualnie trwały uszczerbek wynosi 7%, jest zatem znaczny, a doznany przez niego uraz wiązał się z odczuwaniem bólu i koniecznością przyjmowania silnych leków opioidalnych, odbywaniem wizyt u licznych lekarzy oraz korzystaniem z długotrwałej rehabilitacji. Cierpienia fizyczne występujące u powoda polegały na odczuwaniu bólu w okolicy obojczyka lewego co przekładało się na brak mobilności kończyny górnej lewej. Zwrócić należy również uwagę, iż powód zmuszony był do zmiany trybu swojego życia, zmiany planów wyjazdowych, zmiany terminu obrony pracy magisterskiej, wymagał opieki przez okres 6 tygodni. Wszystkie te okoliczności były bezpośrednim skutkiem i konsekwencją wypadku.

Sąd ustalając wysokość zadośćuczynienia uwzględnił zatem zarówno doznany trwały uszczerbek na zdrowiu ale i stan psychiczny oraz wpływ wypadku na codzienne życie powoda. W ocenie Sądu, wpływ ten był znaczący, biorąc pod uwagę sposób codziennego funkcjonowania powoda, fakt że G. B. jest człowiekiem młodym, ceniącym aktywność fizyczną oraz często podróżującym. Nadto przed wypadkiem powód nie miał problemów zdrowotnych takich jakie są bezpośrednią konsekwencją zdarzenia.

Całokształt wyżej wymienionych okoliczności składających się na doznaną przez powoda krzywdę przesądza, w ocenie Sądu, że adekwatną sumą zadośćuczynienia za jej doznanie jest kwota w łącznej wysokości 14 211 zł. Powód bowiem przez bardzo długi okres odczuwał szereg dolegliwości bólowych, odbywał wiele wizyt u lekarzy specjalistów, wykonywał szereg wizyt diagnostycznych oraz konieczne było korzystanie przez niego z rehabilitacji. Nadto powód przez okres 6 tygodni zmuszony był korzystać z pomocy innych osób.

Nie bez znaczenia pozostaje również procent długotrwałego uszczerbku na zdrowiu powoda stwierdzony przez biegłego w łącznej wysokości na początku 10 % a obecnie 7%, co również świadczy o bardzo poważnych, a przede wszystkim trwałych dolegliwościach zdrowotnych będących następstwem wypadku.

Mając zatem na uwadze, że ubezpieczyciel wypłacił już powodowi z wymienionego tytułu kwotę 7 750 zł, o tą kwotę należało pomniejszyć należną mu sumę zadośćuczynienia zasądzonego w niniejszej sprawie. Sąd zasądził więc na rzecz powoda od strony pozwanej kwotę 6 461 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 13 marca 2021 roku do dnia zapłaty.

Tutejszy Sąd również uznał w pełni za zasadne roszczenie w kwocie łącznej 2 440 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 13 marca 2021 roku do dnia zapłaty, na które składały się poniesione koszty związane z odbyciem 17 wizyt u fizjoterapeuty oraz dwóch wizyt kontrolnych u lek. ortopedy. Konieczność poniesienie tych wydatków wynikała z potrzeby rehabilitacji, którą obaj biegli uznali za właściwą i niezbędną w procesie leczenia oraz konieczności konsultacji lekarskich w związku z wypadkiem i leczeniem. Dostępność rehabilitacji jak i wizyt u lekarzy specjalistów w ramach ubezpieczenia zdrowotnego jest jak powszechnie wiadomo utrudniona i wiąże się ze znacznym czasem oczekiwania, które mogłoby opóźnić leczenie, rekonwalescencję i ich efekt.

Kolejno również zasadność roszczenia w wysokości 100 zł tytułem odszkodowania za koszty dojazdu powoda do placówek medycznych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 13 marca 2021 roku do dnia zapłaty nie budziło wątpliwości tut. Sądu. Powód bowiem przedstawił zestawienie racjonalnych i niewygórowanych kosztów poniesionych na dojazdy na badania/leczenie/rehabilitacje. W przypadku natomiast gdy ścisłe udowodnienie kwoty odszkodowania nie jest możliwe lub jest niecelowe Sąd na zasadzie art. 322 kc może zasądzić odpowiednią sumę według swojej oceny, w tym wypadku zasądzona kwota 100 zł zsumowana z już przyznaną kwotą 96,64 zł tytułem kosztów przejazdu jest właściwa.

W odniesieniu do żądania przez powoda zwrotu kosztów tytułem odszkodowania w związku z powypadkowa opieką sprawowaną nad powodem przez osoby trzecie, należy zauważyć, iż zgodnie z opinią biegłego chirurga ortopedy i traumatologa w związku z unieruchomieniem kończyny górnej lewej powód wymagał pomocy osób trzecich w okresie sześciu tygodni przez trzy godziny dziennie. Tym samy z tego tytułu powodowi przysługiwała kwota 1852,20 zł (126 godzin x 14,70 zł), skoro strona pozwana z tego tytuły wypłaciła powodowi kwotę 1 120 zł to zasadne było uwzględnienie powództwo co do kwoty 732,20 zł (1852,20 zł – 1 120 zł).

Powyższe łącznie dało kwotę 9 733,20 zł co znalazło swoje odzwierciedlenie w punkcie I wyroku oraz w punkcie II wyroku oddalając powództwo co do kwoty 267,80 zł.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu uznając, iż z chwilą decyzji częściowo tylko uwzgledniającej roszczenia powoda to jest 12.03.2021r. pozwana miała już pełną wiedze o sytuacji zdrowotnej pozwanego, przyznała zaniżone świadczenia, zatem odsetki za opóźnienie od kwoty zasadzonej należą się od dnia następnego.

W punkcie III wyroku Sąd nakazał pobrać od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Krakowa – Podgórza w Krakowie na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 755) w zw. z art. 98 § 1 k.p.c. kwotę 1 117,66 zł, albowiem strona pozwana przegrała proces niemal w całości a zatem jest zobowiązana do zwrotu tymczasowo pokrytych przez Skarb Państwa wydatków w kwocie 1 117,66 zł. Koszt opinii sądowych przeprowadzonej w sprawie wyniósł 2 108,18 zł (k.257), 319,28 (k.274), 323,90 (k.298), 126,69 (k.320) i został pokryty jedynie w części z zaliczki uiszczonej przez powoda do kwoty 1200 zł oraz zaliczki uiszczonej przez stronę pozwaną do kwoty 600 zł.

O kosztach postępowania Sąd orzekł jak w pkt. IV sentencji wyroku, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 100 zd. 2 kp c– zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu oraz wynikającym z niej obowiązkiem zwrotu kosztów procesu przez stronę przegrywającą spór na rzecz strony przeciwnej. Wobec uwzględnienia powództwa niemalże w całości Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 5 567 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na koszty procesu złożyły się bowiem łącznie kwoty: 750 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, kwota 3 617 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego przez profesjonalnego pełnomocnika wraz z kwotą 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 1 200 zł tytułem uiszczonej zaliczki na wynagrodzenie biegłego.

Sygn. akt I C 382/22/P

ZU na wniosek z dnia 31.10.2024r. termin do sporządzenia uzasadnienia wyroku został przedłużony do dnia 8.11.2024r.

S.. Proszę:

1.  odnotować uzasadnienie i ww. okresy nb;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony pozwanej przez PI z inf, iż na wniosek z dnia 31.10.2024r. termin do sporządzenia uzasadnienia wyroku został przedłużony do dnia 8.11.2024r zatem zastosowanie znajduje art. 369 §(1) kpc i termin do wniesienia apelacji wynosi 3 tygodnie;

3.  kal. 4 tyg.

K., dnia 5 listopada 2024 r.

SSR Marzena Stoces