Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Krakowa-Podgórza w Krakowie

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 12 września 2024 roku

Pozwem wniesionym w dniu 31 marca 2022 roku powód A. W. domagał się zasądzenia od strony pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 13 500 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 17 lutego 2022 r., oraz kwoty 4 599,93 zł tytułem odszkodowania wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 17 lutego 2022 r. do dnia zapłaty. Powód wniósł również o zasądzenie od strony pozwanej kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż dochodzi zadośćuczynienia za doznaną krzywdę związaną z konsekwencjami wypadku drogowego z dnia 29 grudnia 2021 r. W dniu zdarzenia powód został zdiagnozowany z SP ZOZ Nr 1 w R., gdzie rozpoznano u powoda stłuczenie barku i ramienia, zlecono powodowi jedynie zdjęcie RTG stawu barkowego prawego. Wydano powodowi skierowanie do ortopedy i zalecono pilny kontakt z lekarzem w przypadku pojawienia się dalszych dolegliwości.

Z uwagi na silne i dolegliwości bólowe w obrębie tułowia i szyjnej części kręgosłupa, w dniu 31.12.2021 r. powód, ponownie zgłosił się do szpitala. Zlecono powodowi zdjęcia RTG kręgosłupa, żeber i mostka. Rozpoznano stłuczenia mostka i żeber oraz skręcenie szyjnej części kręgosłupa z możliwym złamaniem wyrostka poprzecznego C7, nadal jednak nie były widoczne złamane żebra. Zalecono powodowi dalsze leczenie w (...). Powód nadał cierpiał z powodu bólu w obrębie tułowia i dopiero zlecone prywatnie szczegółowe badanie USG potwierdziło złamanie żebra IV w linii środkowo-obojczykowej, V żebra w linii pachowej przedniej oraz VI w linii pachowo- środkowej. Zalecono powodowi dalsze przyjmowanie leków przeciwbólowych, ćwiczenia oddechowe, (...) kręgosłupa i fizjoterapię. Powód nadal bardzo cierpiał z powodu złamanych żeber i stłuczonego barku. Nie mógł spać, każde i kichnięcie czy kaszel sprawiało ogromny ból. Na wizycie u ortopedy z dnia 21 lutego 2022 r. zalecono dalsze badania USG splotu ramiennego prawego i rehabilitacje. Na rozmiar krzywdy, a w konsekwencji wysokość zadośćuczynienia, składają się cierpienia fizyczne i psychiczne powoda.

W związku z prowadzonym leczeniem i rehabilitacją powód poniósł koszty, na które

składają się koszty wizyt lekarskich, koszty leków, koszty rehabilitacji oraz koszty dojazdów do placówek medycznych i koszty dojazdów na rehabilitację.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

Strona pozwana nie kwestionowała swojej odpowiedzialności co do zasady, lecz co do wysokości, twierdząc, że w całości już swój obowiązek spełniła. Podniesiono, że kwota, którą żąda powód jest rażąco wygórowaną sumą. Strona pozwana stwierdziła również, iż odmówiła pokrycia kosztów zakupu leków, gdyż nie dotyczą one leczenia obrażeń doznanych w wypadku, a także kosztów leczenia z uwagi na to ze leczenie mogło odbyć się w ramach NFZ. Pozwany nadmienił, iż na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia rozmiaru krzywdy, deklarowanych cierpień, których w żaden sposób nie wykazał.

Pismem z dnia 18 stycznia 2023 roku powód rozszerzył powództwo o kwotę 3 000 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 18 stycznia 2023 roku do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za poniesione kolejne koszty leczenia.

Bezsporne w sprawie były następujące okoliczności:

W dniu 29 grudnia 2021 roku w R. doszło do wypadku drogowego. Sprawca zdarzenia kierujący pojazdem marki p. (...) o nr rej. (...) nie ustąpił pierwszeństwa powodowi kierującemu pojazdem m. (...) nr rej. (...), w konsekwencji powód doznał obrażeń ciała na okres powyżej 7 dni. Sprawca ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej w zakładzie strony pozwanej.

Powód dnia 17 stycznia 2022 r. zgłosił (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. roszczenie w kwocie 20.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w związku z wypadkiem drogowym z dnia 29 grudnia 2021 r.

Strona pozwana uznała co do zasady swoją odpowiedzialność za szkodę, która wystąpiła u powoda na skutek wypadku z dnia 29 grudnia 2022 r.

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. decyzją z dnia 11 lutego 2022 r. przyznało, tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę zgodnie z art. 445 k.c. na rzecz A. W., kwotę 500,00 zł oraz 100 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód w dniu wypadku został diagnozowany w (...) Publicznym Zespole (...) w R., gdzie zlecono mu zdjęcie RTG stawu barkowego prawego, w konsekwencji rozpoznano u powoda stłuczenie barku i ramienia (łopatki prawej), przepisano leki przeciwbólowe oraz zalecono kontrolę w poradni ortopedycznej.

W dniu 31 grudnia 2021 r. powód udał się do Szpitala Miejskiego (...) w K., gdzie odbył konsultację z lekarzem specjalności chirurg traumatolog, ortopeda. W wyniku badania RTG kręgosłupa odcinka szyjnego rozpoznano kifotyczne wgięcie kręgosłupa C, wysokość trzonów kręgów zachowana prawidłowo, włosowate przejaśnienie w rzucie lewego wyrostka poprzecznego C7 – możliwe złamanie. W wyniku RTG żeber oraz mostka nie uwidoczniono złamania mostka, ani żeber prawych. Zlecono powodowi dalsze leczenie w poradni ortopedycznej. Powód otrzymał kolejną receptę na leki przeciwbólowe.

Zgodnie z zaleceniami lekarza, powód 12 stycznia 2022 r., udał się do (...) sp. z o.o. w K., gdzie po przeprowadzonym badaniu stwierdzono bolesność palpacyjną w rzucie żebra IV,V, VI po stronie prawej. W USG potwierdzono złamanie żebra IV w linii środkowo-obojczykowej, V żebra w linii pachowej przedniej oraz VI w linii pachowej środkowej. Obrysy łopatki, ściany tylnej klatki piersiowej bez patologii w USG, nad polami płucnymi szmer pęcherzykowy symetryczny. Ruchy kręgosłupa szyjnego zachowane, ale bolesne, szczególnie w maksymalnych wychyleniach.

W konsekwencji zalecono doraźne przyjmowanie leków przeciwbólowych jak dotychczas, ćwiczenia oddechowe, (...) kręgosłupa szyjnego oraz fizjoterapię.

Powód w dniu 21 lutego 2022 r., ponownie udał się do (...) sp. z o.o. w K., gdzie po przeprowadzonym badaniu zalecono (...) splotu ramiennego – prawego, dalszą fizjoterapię oraz przyjmowanie leków przeciwbólowych.

Dowód:

- karta odmowy przyjęcia do szpitala z dn. 29.12.2021 r. (k. 12) - skierowanie do (...) wraz z dokumentacją medyczną (k. 14) - karta informacyjna leczenia szpitalnego (k. 15) - skierowanie do poradni chirurgii ogólnej (k. 16) - karta wizyty prywatnej z dnia 12 stycznia 2022 r (k. 17) - karta wizyty prywatnej z dnia 21 lutego 2022 r (k. 21) - zeznania powoda A. W. (k. 110-111)

Powód z uwagi na długi czas oczekiwania na konsultację u specjalistów w ramach NFZ odbywał także wizyty prywatne w dniach 12 stycznia 2022 r. oraz 21 lutego 2022 r.

Wobec zalecenia przez lekarza, powód poddał się również zabiegom fizykoterapeutycznym oraz masażom.

Na usługi rehabilitacji wydał powód łącznie 4650 zł, za konsultacje lekarskie łącznie 830 zł, za leki i inne środki przeciwbólowe 1564, 44 zł, koszty dojazdu 1321, 98 zł.

Łącznie koszty leczenia powoda, które poniósł w związku z rekonwalescencją po wypadku z 29 grudnia 2021 r. tj. koszt zakupionych leków, konsultacji ortopedycznych, usługi rehabilitacji, wizyty kontrolnej oraz koszty przejazdów związanych z leczeniem wyniosły ponad 7 699,93 zł ( 8366, 42 zł).

Dowód:

- faktury i rachunki z tytułu korzystania z konsultacji specjalistycznych, zabiegów medycznych, zakupu leków (k. 22-32, 116-118) -rachunki za przejazdy (k. 33-40) - zeznania powoda A. W. (k. 110-111)

Powodowi od razu po wypadku została udzielona pomoc, albowiem za samochodem powoda jechała karetka, tym samym bezpośrednio po wypadku drogowym ratownicy udzielili pomocy poszkodowanym.

Powodowi zależało aby zrezygnować z zażywania opioidów w konsekwencji A. W. otrzymał świadectwo zezwolenia na leczenie medyczna marihuaną poprzez zażywanie suszów w postaci waporyzacji tj. inhalacji od 165-175 stopni oraz olejem (...). Powyższe leczenie uruchamiało układ endykronologiczny i łagodziło ból. Powód nie potrafił spać, leżeć, siedzieć, bowiem ból powodowało nawet kaszlnięcie bądź śmiech.

Powód z zawodu jest muzykiem, gra na kontrabasie i gitarze basowej. Utrzymuje się ze zleceń, nadto pracuje w szkole w K. i P.. W konsekwencji wypadku powód przez pierwszy miesiąc nie zagrał żadnego koncertu oraz zmuszony był odwołać trasę koncertową z portugalskim trębaczem, która zaplanowała została na kilka miesięcy.

W styczniu 2022 roku powód po rocznej przerwie, zagrał pierwszy koncert od momentu wypadku, jednakże z uwagi na odczuwalny ból musiał w dalszym ciągu przyjmować leki przeciwbólowe - opioidy. Powód w dalszym ciągu odczuwa skutki wypadku, nie jest w stanie sam pracować oraz korzysta z pomocy osób trzecich.

Dowód: zeznania powoda A. W. (k. 110-111)

Skutki wypadku z dnia 29 grudnia 2021 roku mają charakter długotrwały i w przyszłości rokują uzyskanie redukcji odczuwalnych dolegliwości. Przebieg leczenia był prawidłowy. Koszty poniesione w jego trakcie uzasadnione są faktem, iż proponowane Powodowi terminy zarówno wizyt lekarskich jak i rehabilitacji w ramach NFZ były odległe.

U Powoda rozpoznano w wyniku wypadku związane ze stanem po stłuczeniu prawego barku wygojone z przewlekłym zespołem bólowym i nieznacznym ograniczeniem ruchomości uszczerbek długotrwały wg pozycji tabeli

Norm Oceny Uszczerbku n na zdrowiu stanowiącej załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18.12.2022r. (t.j. Dz. U 2013 poz. 954) poz. 104 na 5%, z kolei stan po skręceniu odcinka szyjnego kręgosłupa wygojone z przewlekłym zespołem bólowym i ograniczeniem ruchomości został oceniony jako uszczerbek długotrwały wg tabeli poz. 94 na 5%. Wszystkie dysfunkcje i dolegliwości powoda wskazane powyżej są następstwem przedmiotowego wypadku. Powód nie miał wcześniej urazów tego odcinka narządu ruchu, ani nie odczuwał, nie leczył dolegliwości z nim związanych. Powód nie cierpi na schorzenia samoistne czy układowe, które mogłyby stanowić współprzyczynę urazu, jego następstw, czy odczuwalnych dolegliwości.

U powoda nie stwierdzono cech osobistych, wad wrodzonych, ani schorzeń przewlekłych, które mogłyby być odpowiedzialne za samo zdarzenie, jak też jego obecny stan zdrowia w aspekcie doznanych urazów miałby stanowić współprzyczynę stwierdzonych dysfunkcji, czy odczuwalnych dolegliwości.

Dowód:

opinia biegłego sądowego J. G. (k. 141-144)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów, a to przede wszystkim historii choroby powoda, wyników wykonywanych badań, konsultacji oraz paragonów, rachunków i faktur wystawianych tytułem zabiegów i konsultacji lekarskich, w tym za usługi rehabilitacji, których prawdziwość i autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron w toku postępowania, jak i nie wzbudziła wątpliwości Sądu. Przedłożone rachunki w całości potwierdziły poniesione przez powoda koszty leczenia w związku z wypadkiem z dnia 29 grudnia 2021 r., w tym konieczność zakupu leków, medycznej marihuany, olejków (...) oraz kosztów transportu.

Kluczowa jednakże dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy okazała się opinia biegłego sądowego w zakresie chirurgii -ortopedy traumatologa, której przedmiotem było ustalenie uszczerbku na zdrowiu powoda, ich długotrwałości oraz wpływu na zdrowie.

Sąd oparł się na przeprowadzonej opinii w całości, bowiem ocenił je jako wyczerpujące, jasne i rzetelne. Nadto, żadna ze stron nie wnosiła zarzutów do przedmiotowej opinii biegłego.

Biegły w przedmiotowej opinii oparł się również na dokumentach zgromadzonych w trakcie postępowania, w szczególności dokumentacji medycznej A. W., co zostało zweryfikowane przez Sąd i przyjęte jako prawidłowe i rzetelne.

Opinia biegłego podlega, tak jak inne dowody, ocenie według art. 233 § 1 k.p.c., a więc w ramach swobodnej oceny dowodów wyznaczonej wymaganiami prawa procesowego, doświadczenia życiowego oraz regułami logicznego myślenia. Odróżniają ją jednak szczególne kryteria oceny, właściwe dla jej przedmiotu. Stanowią je zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków ( tak Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 07.11.2000 r. I CKN 1170/98 OSNC 2001/4/64). Jak również podkreśla się w orzecznictwie wnioski opinii biegłego mają być jasne, kategoryczne i przekonujące dla sądu, jako bezstronnego arbitra w sprawie. Tym samym uznając, że opinia biegłego czyni zadość tym wymogom, można uznać znaczące dla istoty sprawy okoliczności za wyjaśnione. Podkreślenia wymaga również fakt, iż żadna z opinii biegłych nie została zakwestionowana przez stronę pozwaną.

Sąd podzielając, zatem wnioski wyrażone w przedmiotowej opinii miał na uwadze przeprowadzającą ją osobę, doświadczonego specjalisty w dziedzinie ortopedii, traumatologii. Sposób uzasadnienia opinii, tj. umotywowania postawionych przez biegłego wniosków, pozwoliło na przejrzyste zapoznanie się Sądu z wyrażonym w niej stanowiskiem, a w konsekwencji na zrozumienie argumentów wykazujących słuszność postawionej tezy i uznaniu, iż procentowy długotrwały uszczerbek na zdrowiu powoda wynosi łącznie 10 %.

Przeprowadzona kontrola powyższej opinii pozwoliła na przyjęcie jej prawidłowości z punktu widzenia zasad logiki i doświadczenia życiowego. Twierdzenia wyrażone w opinii oparte są na rzeczowej, logicznej i spójnej argumentacji, pozwalając na kontrolę zasadności przyjętego w niej stanowiska.

Przedmiotowa opinia potwierdziła, że w związku z wypadkiem powód odczuwał bóle w okolicy stawu barkowego. Wszelkie stosowane przez powoda leczenie było prawidłowe, zaś zwłoka w badaniach mogłaby skutkować pogorszeniem się stanu zdrowia powoda. Skierowanie powoda na rehabilitację również było w pełni uzasadnione, a miało na celu zmniejszenie lub doprowadzenie do ustąpienia objawów.

W zakresie ustalenia trybu i stylu życia prowadzonego przez powoda przed wypadkiem, skutków wypadku na codzienne funkcjonowanie, a także radzenia sobie przez niego ze zwykłymi czynnościami i bieżącego funkcjonowania, Sąd oparł się w całości na zeznaniach samego powoda. Zeznania powoda były zgodne z przedłożonymi w niniejszej sprawie dokumentami, a także znalazły potwierdzenie w opinii biegłego, a to w zakresie odczuwania przez niego dolegliwości bólowych. Wskazać również należy, iż powód zmienił po wypadku swój tryb życia, tzn. wskazał że nie mógł wykonywać dotychczasowej pracy, poddawany był licznym zabiegom rehabilitacyjnym, często odbywał konsultacje medyczne. Sąd nie miał żadnych podstaw by umniejszyć czy też nie obdarzyć walorem wiarygodności zeznań powoda w zakresie w jakim bardzo szczegółowo opisał jaki skutek miał ten wypadek dla jego zdrowia i sposobu funkcjonowania.

Na uwagę zasługuje, iż strona pozwana nie podjęła żadnej inicjatywy dowodowej, która zaprzeczyć miałaby twierdzeniom podnoszonym przez powoda zwłaszcza w zakresie rozmiaru krzywdy, bólu i cierpienia. Zarzuty strony pozwanej skupiały się głównie na tym, że powód mógł leczyć się w ramach NFZ. W pozostałym zakresie co do żądania przez powoda odszkodowania, na żadnym etapie postępowania nie zaprzeczyła konieczności poniesienia przez niego przedstawionych kosztów leczenia.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W przedmiotowej sprawie powód w ostatecznie sprecyzowanym żądaniu pozwu domagał się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. zadośćuczynienia za krzywdę wyrządzaną w skutek wypadku komunikacyjnego z dnia 29 grudnia 2021 r. w wysokości 13 500 zł oraz kwoty 7 599,93 zł tytułem odszkodowania za poniesione przez niego koszty rekonwalescencji.

Podobnie jak w przypadku wszystkich rodzajów ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej, zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń za powstałą szkodę jest uzależniony od zakresu odpowiedzialności ubezpieczonego - posiadacza lub kierującego pojazdem. Zakład ubezpieczeń zamiast niego naprawia wyrządzone szkody. Odszkodowanie ubezpieczeniowe ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem. Jego wysokość (o ile nie przekracza kwoty sumy gwarancyjnej) winna odpowiadać wysokości odszkodowania należnego od ubezpieczonego na podstawie ogólnych

zasad odpowiedzialności, zgodnie z zasadą pełnego odszkodowania. Zgodnie bowiem z art. 34 pkt. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z dnia 16 lipca 2003 r.) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu (por. art.35 ustawy). Stosownie zaś do treści art. 36 pkt. 1 powołanej ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym.

W niniejszej sprawie bezspornym było, iż strona pozwana ponosi odpowiedzialność za powstałą w wyniku kolizji z dnia 29 grudnia 2021 r. szkodę oraz, że dotychczas z tego tytułu wypłacono powodowi kwotę 500 zł tytułem zadośćuczynienia oraz 100 zł tytułem zwrotu kosztów przejazdu, odmawiając wypłaty dalszej żądanej przez powoda kwoty.

Odnośnie roszczenia o zadośćuczynienie, przewidzianego w art. 445 § 1 k.c., wskazać należy, że ma ono charakter ściśle niemajątkowy mający za zadanie kompensację doznanej krzywdy. Roszczenie to ma pomóc dostosować się do nowej rzeczywistości. Krzywda, której naprawienia może domagać się powód na podstawie art. 445 k.c., stanowi niemajątkowy skutek naruszenia dóbr osobistych, wywołany uszkodzeniem ciała i rozstrojem zdrowia. Uszczerbki te mogą polegać na fizycznych dolegliwościach i psychicznych cierpieniach bezpośrednio związanych ze stanem zdrowia, ale też z jego dalszymi następstwami w postaci odczuwanego dyskomfortu w wyglądzie, mobilności, poczuciu osamotnienia, nieprzydatności społecznej bądź nawet wykluczenia.

Dla ustalenia odpowiedniej sumy zadośćuczynienia ma znaczenie odpowiednie ustalenie krzywdy poniesionej przez osobę jego dochodzącą. W ocenie Sądu ustalony stopień utraty zdrowia nie może być wyłącznym miernikiem określenia stopnia krzywdy i tym samym jedyną podstawą do określenia wysokości zadośćuczynienia. Uszczerbki bowiem polegają nie tylko na fizycznych dolegliwościach, ale także psychicznych cierpieniach. W ocenie Sądu, zgodnie z opinią biegłego procentowy długotrwały stopień uszczerbku na zdrowiu powoda wynosi łącznie 10 %, jest zatem znaczny, a doznany przez niego uraz wiązał się z odczuwaniem bólu i koniecznością przyjmowania silnych leków opioidalnych, leczeniem za pomocą terapii medyczną marihuaną, odbywaniem wizyt u licznych lekarzy oraz korzystaniem z długotrwałej rehabilitacji. Cierpienia fizyczne występujące u powoda polegały na odczuwaniu bólu w okolicy barku prawego, połamaniu żeber, skręcenia odcinka szyjnego kręgosłupa. Niektóre dolegliwości utrzymują się do dnia dzisiejszego, z tego też względu powód uczęszcza w dalszym ciągu na wizyty do fizjoterapeuty. Zwrócić należy również uwagę, iż powód zmuszony był do zmiany trybu swojego życia, zaprzestania pracy zawodowej, co wiązało się również ze zmniejszeniem zarobków powoda. Wszystkie te okoliczności były bezpośrednim skutkiem i konsekwencją wypadku.

Sąd ustalając wysokość zadośćuczynienia uwzględnił zatem zarówno doznany trwały uszczerbek na zdrowiu ale i stan psychiczny oraz wpływ wypadku na codzienne życie powoda. W ocenie Sądu, wpływ ten był znaczący, biorąc pod uwagę charakter wykonywanej przez powoda przed wypadkiem pracy, sposób codziennego funkcjonowania, fakt że A. W. jest artystą muzykiem co wiąże się z licznymi podróżami oraz wymaga dobrego zdrowia. Nadto przed wypadkiem powód nie miał problemów zdrowotnych takich jakie są bezpośrednią konsekwencją zdarzenia.

Całokształt wyżej wymienionych okoliczności składających się na doznaną przez powoda krzywdę przesądza, w ocenie Sądu, że adekwatną sumą zadośćuczynienia za jej doznanie jest kwota w łącznej wysokości 14 000 zł. Powód bowiem przez bardzo długi okres odczuwał szereg dolegliwości bólowych, odbywał wiele wizyt u lekarzy specjalistów, wykonywał szereg badań oraz konieczne było korzystanie przez niego z rehabilitacji.

Nie bez znaczenia pozostaje również procent długotrwałego uszczerbku na zdrowiu powoda stwierdzony przez biegłego w łącznej wysokości 10 %, co również świadczy o bardzo poważnych a przede wszystkim trwałych dolegliwościach zdrowotnych będących następstwem wypadku.

Mając zatem na uwadze, że ubezpieczyciel wypłacił już powodowi z wymienionego tytułu kwotę 500 zł, o tą kwotę należało pomniejszyć należną mu sumę zadośćuczynienia zasądzonego w niniejszej sprawie. Sąd zasądził więc na rzecz powoda od strony pozwanej kwotę 13 500 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17 lutego 2022 roku do dnia zapłaty.

W odniesieniu do żądania przez powoda zwrotu kosztów leczenia, na które to koszty złożyła się kwota w łącznej wysokości 7 599,93 zł, Sąd uznał roszczenie to za w pełni uzasadnione. Zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w uchwale z dnia 19 maja 2016 r. sygn. akt III CZP 63/15 „Świadczenie ubezpieczyciela w ramach umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmuje także uzasadnione i celowe koszty leczenia oraz rehabilitacji poszkodowanego niefinansowane ze środków publicznych (art. 444 § 1 k.c.)”. Niewątpliwie korzystanie przez powoda z zabiegów rehabilitacyjnych było uzasadnione i celowe, powód otrzymał bowiem skierowanie do poradni rehabilitacji, również biegły stwierdził, iż w następstwie wypadku konieczna była zarówno rehabilitacja, jak i masaże. Wobec zatem przedłożenia przez powoda rachunków za korzystanie z rehabilitacji, wykonywanych badań i konsultacji lekarskich, zakupu zapisanych środków przeciwbólowych oraz innych poniesionych kosztów – dojazdów związanych z leczeniem, a tym samym udowodnienia poniesienia przez niego wskazanych w nich kosztów leczenia Sąd przyznał powodowi, na podstawie art. 444 § 1 k.c., kwotę 7 599,93 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od kwoty 4 599,93 zł od dnia 17 lutego 2022 r. do dnia zapłaty, oraz od kwoty 3 000 zł od dnia 18 stycznia 2023 roku do dnia zapłaty.

Za chybione należało uznać w tym zakresie zarzuty strony pozwanej co do tego, że powód mógł leczyć się w ramach refundacji w NFZ. Już chociażby z zasad doświadczenia życiowego wiadomym jest, że czas oczekiwania na zabiegi rehabilitacyjne jest bardzo długi, powód również to wykazał co wprost wynika z jego zeznań, a także sekwencji podejmowanych przez niego czynności w celu podjęcia leczenia. W przedmiotowej sprawie natomiast biegły wprost stwierdził, iż zwłoka w podjęciu leczenia mogła wpłynąć negatywnie na powoda i powiększyć jeszcze zakres doznanego przez niego uszczerbku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł jak w pkt. II sentencji wyroku, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. – zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu oraz wynikającym z niej obowiązkiem zwrotu kosztów procesu przez stronę przegrywającą spór na rzecz strony przeciwnej. Wobec uwzględnienia powództwa w całości Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 5 072 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na koszty procesu złożyły się bowiem łącznie kwoty: 1 000 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, kwoty 55 zł tytułem zwrotu opłaty o rozszerzenie powództwa, kwota 3 617 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego przez profesjonalnego pełnomocnika wraz z kwotą 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 400 zł tytułem zaliczki na wynagrodzenie biegłego.

W punkcie III wyroku Sąd nakazał pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Krakowa – Podgórza w Krakowie na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 755) w zw. z art. 98 § 1 k.p.c. kwotę 2 675,00 zł strona pozwana przegrała proces w całości a zatem jest zobowiązana do zwrotu tymczasowo pokrytych przez Skarb Państwa wydatków
w kwocie 2 675 zł. Koszt opinii sądowej przeprowadzonej w sprawie wyniósł 3 075 zł (k.176) i został pokryty jedynie w części z zaliczki uiszczonej przez powoda – do kwoty 400 zł.

Sygn. akt I C 348/22/P

ZU 30.09-2.10. szkolenie s.ref. w L., 7-9.10. szkolenie s.referenta w D.

S.. Proszę:

1.  odnotować uzasadnienie i ww. okresy nb;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony pozwanej przez PI;

3.  kal. 2 tyg.

K., dnia 11 października 2024 r.

SSR Marzena Stoces